Dametjes in de tuin

Dametjes in de tuin
Bella en Chica

dinsdag 15 maart 2011

De tuin in!

De lente is eindelijk losgebarsten. De vogels fluiten iedere morgen vroeg hun mooiste liedjes.
De sneeuwklokjes staan alweer een week of 2 te bloeien, net als de winterakonietjes.
Wat een mooie combinatie is dat, wit en geel, heel chique.
De laatste sneeuw(prut) is ook weg. Wat blijft zijn de koude nachten, dus moedertje natuur doet rustig aan.
De crocussen en irissen staan allemaal te schreeuwen “kijk mij eens mooi zijn”.
De eerste groene sprietjes van de narcissen en tulpen komen boven de grond.
Wat mij verbaast is dat ondanks de lage temperaturen de bijen toch aan het vliegen zijn.
Een soort bliksembezoekjes om vers eten voor de kast te halen?












Mijn moestuin stond er treurig bij. De hele winter heb ik er niets meer aan gedaan.
In augustus had ik nog spinazie gezaaid, maar het duurde eindeloos lang voordat het opkwam.
En wat opkwam was de moeite van het oogsten niet waard.
Gisteren heb ik dus mijn moestuin opgeschoond, onkruid eruit en 2 boerenkoolplanten even op de composthoop gezet om ‘fris’ te blijven.
De spinazie zag er nu heel mooi uit, kleine compacte plantjes, ik heb er al wat van gebruikt voor mijn minestronesoep.

De grond in mijn tuin is van slechte kwaliteit. Hard en vol met stenen. De laatste 1,5 jaar heb ik me een ongeluk gemest om er iets van te maken. Ook heb ik veel compost door de aarde gemengd.
Maar het schiet niet echt op, voordat het iets wordt/is, zijn we minstens 10 jaar verder, en als het goed is wonen we hier dan niet meer.
Daarom heb ik gekozen voor square foot gardening, zoals Jelle dat zo mooi brengt op zijn site: de makkelijke moestuin (googel maar eens).
Timmeren kan ik niet en manlief hoef ik dat ook niet te vragen.
Na wat speurwerk is mijn oog gevallen op een bouwsysteem waarbij men losse elementen kan kopen om bakken of afscheidingen te maken. Het is van kunststof. Als we ooit vertrekken, kan ik de bakken zo demonteren en inpakken.
Gisteren was het zulk mooi weer, dus ben ik in een zonnehemdje de tuin ingegaan en de bakken in elkaar gezet. Het ziet er al mooi uit. Van 2 roosters en 3 lange stokken heb ik een klimrek gemaakt voor mijn capucijners.


Nu nog het grondmengsel klaarmaken, dat wordt een klus.
Ook de rasters die op de aarde komen te liggen moet ik nog zagen/schuren/lakken en aan elkaar schroeven.
Voorlopig is het nog geen zaaiweer met de nachtvorsten, als het zonnetje maar schijnt kan ik lekker klungelen in de tuin.
Verder heb ik nog 2 composthopen die omgezet moeten worden. Ik denk dat de oudste rijp voor gebruik is. De composthoop achter de bakken is gekocht spul, want ik heb nog niet genoeg zelfgemaakte compost voor het grondmengsel.
Dit mengsel gaat bestaan uit gelijke delen turf, compost en vermiculiet.

Oooo, mijn handen jeuken om weer aan de slag te gaan, maar nu moet ik eerst naar mijn ‘wirbelsäulegymnastik” gaan om mijn rug en schouders te sterken. Het is nog steeds niet goed met mijn schouder, ik kan mijn arm niet helemaal omhoog strekken en ook niet teveel belasten, erg lastig. Gelukkig is de slijmbeurs niet meer ontstoken, maar de kalkafzetting op de pees is er nog steeds, ondanks alle shockwave sessies die ik heb ondergaan.

Enfin, het is mooi weer, dus vanmiddag zal ik vast weer de tuin induiken.
Servus.